Zielsliefde

De band die je hebt met je tweelingziel is heel bijzonder.

Ik noem het ook wel "zielsliefde".

Ook al heb je geen relatie met elkaar, je voelt een intense liefde voor je tweelingziel.

Die liefde gaat veel dieper dan in een normale relatie.

Je hoeft nl niet persé samen te zijn met je tweelingziel om deze vorm van liefde te voelen.

Het is er gewoon.

Het is dan ook heel moeilijk uit te leggen aan mensen die hun tweelingziel niet kennen hoe dit precies voelt.

Het kennen van je tweelingziel geeft je het gevoel dat je eindelijk "compleet bent".

Je hele leven heb je het gevoel alsof er iets ontbreekt.

Alsof je een een eiïge tweeling bent waarvan je vanaf je geboorte gescheiden bent.

Op het moment dat je je tweelingziel tegenkomt zullen er constant puzzelstukjes op hun plek vallen.

Het voelt alsof je stukje bij beetje "geheeld"wordt.

Je voelt je steeds sterker worden en gaat steeds beter in je vel zitten.

Je vult elkaar perfect aan.

In het geval van mij en mijn tweelingziel kan ik een voorbeeld noemen.

Ik was altijd een vreselijke stresskip en kon overal een drama van maken.

Hij is juist heel erg rustig, maar ook veel te gesloten.

Ik merk dat ik nu veel meer rust in mezelf krijg en dat hij juist opener wordt.

En dat is dan nog maar 1 voorbeeld.

Ik blijf het gewoon ontzettend bijzonder vinden de band die wij hebben.

Ook al hebben we geen contact we voelen elkaar gewoon feilloos aan.

Wij zijn gewoon twee mensen die samen een hele mooie ziel delen...