M'n hele jeugd zolang ik kan herinneren ben ik gepest.
Om m'n uiterlijk en gewoon omdat ik schijnbaar een makkelijk doelwit was.
Vrienden had ik niet en ik vond het leven alles behalve leuk.
Ik heb geen makkelijk leven gehad en soms is het nog wel moeilijk.
Maar ik heb keihard aan mezelf gewerkt en dat heeft z'n vruchten afgeworpen.
Mensen vinden me nu goed zoals ik ben en ik heb een superleuke vriendenkring opgebouwd.
Ik durf nu van mezelf te houden omdat ik door mijn lieve vrienden weet dat ik de moeite waard ben.
De vrienden die ik nu heb zijn échte vrienden.
Ze houden van me en zijn er altijd voor me.
Ook als ik even niet leuk en gezellig ben.
Ze zijn er gewoon altijd als ik ze nodig heb.
Ik heb nooit geweten dat je zoveel liefde kon voelen en ervaren.
Ik voel me gelukkig en rijk als ik aan mijn vrienden denk.
Ik weet dat ik het al heel vaak heb gezegd, maar ik vind dat ik dat niet vaak genoeg kan doen.
Zonder al mijn lieve vrienden zou ik niet eens de helft zijn van wat ik nu ben.
Ik leer van ze, ze steunen me, ze maken me blij, ze geven me kracht...
Kortom, alles wat ik nodig heb in mijn leven krijg ik van mijn vrienden.
Ik koester ze en ze zitten in mijn hart.
Voor altijd...
