vrijdag 11 mei 2018

Je suis deprie

De laatste tijd zijn er een aantal programma's op tv over depressie.
Ze hopen daarmee te bereiken dat depressief zijn eindelijk eens uit de taboesfeer gaat komen.
En daar ben ik het helemaal mee eens.
Want, waarom zou je je moeten schamen voor iets waar je helemaal niets aan kunt doen?
Ik zelf slik al een aantal jaren antidepressiva omdat ik serotoninetekort heb.
Serotonine is een stofje in de hersenen die ervoor zorgt dat je je happy voelt.
Als je een tekort aan dat stofje hebt voel je je dus eigenlijk doorlopend depressief.
Ik wist dus ook niet wat mij overkwam toen ik aan de antidepressiva ging.
Ik kwam echt van de hel in de hemel!
Ik had me nog nooit zo goed gevoeld.
Maar sinds een tijdje (weet niet echt hoe lang) heb ik het gevoel dat de medicijnen niet afdoende meer zijn.
Ik zit vaak totaal niet lekker in m'n vel en vind het leven soms niet echt leuk meer.
Ik geniet niet meer echt van dingen en zelfs m'n humor is ver te zoeken terwijl ik normaal altijd een hoop humor had.
Waar het precies door komt dat ik me zo voel kan ik niet echt verklaren.
Het is ook niet zo erg dat ik het leven niet meer zie zitten ofzo.
Het is meer iets van laat me maar gewoon even het zal wel weer goedkomen.
Ik probeer wel eens aan te geven aan de mensen om me heen hoe ik me voel, maar ik merk dat ze me vaak echt niet begrijpen.
En dat maakt mij dan weer verdrietig.
Daarom ben ik heel blij dat er op het moment veel aandacht aan wordt gegeven.
Ik hoop dat dat in de toekomst veel mensen zal helpen.
Want depressief zijn is absoluut geen lolletje!