Ik schrijf het maar weer eens van me af.
Ik heb op het moment zoveel emotie's in me en ik kan er nergens mee naartoe.
Soms denk ik wel eens dat ik veel te veel verwacht van mensen om me heen en dat ik vriendschappen heel anders zie dan de meeste mensen.
Ik voel me verdrietig als men zegt mij te willen helpen met dingen, maar dat dat dan uiteindelijk niet gebeurd.
Is dat een onterechte emotie?
In mijn ogen niet.
Soms denk ik dat de meerderheid van de mensen niet met emotie's van anderen kan dealen.
Ik wil met de hele wereld rekening houden, maar als ik mijn emotie's niet kan/mag uiten word ik helemaal gek.
Misschien is het maar beter om zoveel mogelijk alleen te zijn.
Dan heb ik waarschijnlijk ook niet zoveel last van al die emotie's.
Mijn problemen en klussen zal ik niet allemaal op kunnen lossen, maar dat maakt dan ook niet meer uit.
Ik krijg dan wel meer rust in mijn leven omdat ik geen rekening meer hoef te houden met anderen wbt het uiten van mijn emotie's.
Ik vind het leven soms maar vreselijk moeilijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten